Broodje literatuur in de bib.

Maandag 24 februari over de middag ging er in de Plantijnzaal van de bib een interessante lezing (met broodjeslunch) door. Op uitnodiging van Markant Regio Ieper-Roeselare en de bibliotheek nam Mary Watson-Kullman tussen 11.30 en 14 uur de toehoorders mee op een reis door de oorlogsliteratuur. Wat bracht schrijvers ertoe om verhalen te schrijven tijdens, na en over zo'n vreselijke gebeuren als oorlog ? Daarop kregen we een antwoord doorspekt met grappige weetjes. We begonnen bij Tolstoj en we eindigden bij Jonathan Safran Foer. Met de honderdjarige herdenking van Wereldoorlog I in het vooruitzicht was dit een aangename en bijzonder leerrijke literaire onmoeting. Jammer genoeg zal Mevrouw Watson-Kullman alweer een nieuw naam aan het lijstje mogen toevoegen : Yazbek Samar. Met haar boek : Vrouw onder vuur beschrijft ze hoe het leven is als vrouw in het huidige uiteengereten Syrië. Voor al wie wie wil weten hoe het er daar nu aan toe gaat is het een verscheurende getuigenis.

Oog voor de wegwerpmens.









Jonge afgestudeerden, vaak met schitterende studieresultaten, hebben het op de arbeidsmarkt dikwijls knap lastig. Het is nog steeds crisis. De werkloosheid neemt nog altijd toe. En op veel disciplines zit de arbeidsmarkt nu eenmaal niet te wachten. Decennia is ingezet op recrutering naar het hoger onderwijs en nu de doelstelling quasi is bereikt, is er geen werk voor de jongeren die het proces doorlopen hebben. Er is teveel aan elite waar geen vraag naar is.
Dit ondervond ook Tuur Viaene, één van onze leners en auteur van het boek : Wegwerpmens. Lief en leed van een interimmer, aan den lijve. Als kersvers historicus wachtte hem een lijdensweg van interim naar interim. De frustratie zat hem zo hoog dat hij er ten einde raad een relaas over schreef. Een moedige beslissing, die voor veel studenten die in de diaspora van het jobaanbod terechtgekomen zijn, stellig een morele opkikker kan betekenen. Het boek kreeg aandacht op een paar internetsites en de  jonge auteur werd onlangs ook geïnterviewd in de Krant van West-Vlaanderen.
Wij bevelen het boek dan ook aan, omdat het vanuit het hart en de ziel is geschreven en een haaks kantje heeft, waarmee zo nodig genuanceerd kan worden. Bij dezer wensen wij Tuur een mooie job toe. Zijn moedig statement hebben we alvast in tweevoud besteld !

Veilig surfgedrag !






Morgen dinsdag is : Safer-Internet-Day. Elk jaar op 11 februari vraagt De Europese Commissie aandacht voor een veilig en verantwoord internetgebruik, specifiek voor jongeren en kinderen. Als je weet dat Europese kinderen op de gemiddelde leeftijd van 7 jaar al volop op internet surfen is dat zeker geen overbodig initiatief. Het wereldwijde net en dan vooral de sociale media als Facebook, Twitter en Snapchat hebben vaak onzichtbare digitale fuiken.
Zo'n dag is goed om zowel het positieve als het negatieve van ons digitaal bestaan eens op de weegschaal te leggen. Ook wij houden dagdagelijks een oogje in het zeil als de jeugd bij ons het internet op gaat. Meer nog  : binnen onze verruimde opdrachtrol gaan we straks naar een aantal scholen met een concreet aanbod mediawijsheid.
Natuurlijk kan je de bezorgdheid ook geconcretiseerd zien in onze collectie. Voor de jeugd is er o.m. het mediawijze boekje dat we aan elke verontruste ouder willen aanraden : Mediawijs !?: jong en bewust op internet. Zelfs voor de doorgewinterde gebruiker hebben we wat in de aanbieding staan om defensief surfgedrag te bekomen.

Dichter in huis.




 
 
Zaterdagvoormiddag 1 februari las dichter Philip Hoorne in de bibliotheek een aantal van zijn gedichten voor. Hierbij voorzag hij zijn keuze ook met een passend commentaar. Hij deed dit voor een klein maar aandachtig clubje fijnproevers. Philip Hoorne zou als een performer-dichter kunnen doorgaan. Zijn poëtisch idioom is direct en uit het leven gegrepen. Eén van zijn mooiste gedichten lezen we in de bundel : Niets met jou en gaat over een winteravond. Vergt natuurlijk wel wat inlevingsvermogen met de huidige herfstXL. : Al die donkere uren onszelf aanschouwen als vreemden die steeds weer passeren... hoe wij in ogen kijken en ons afvragen wie wij zijn en waarom precies wij, en of het ooit weer lente wordt.... Een blik uit het raam naar de tuin is genoeg om meteen gerustgesteld te zijn. Ja, de lente... is er eigenlijk al (?)