Ja, Ijslanders... kunnen ze misschien niet zo goed meer voetballen, goeie muziek maken, dat kunnen ze nog als de beste. Denk maar aan de aanstekelijke en glasheldere ijsrock van Sigur Ros, de auditieve whirlpoolervaringen van Olafur Arnalds en Olöf Arnalds of de alternatieve popsound van Röyskopp. En dan was er nog die andere grootheid die 9 februari van dit jaar plots overleed: Jóhann Jóhannsson. Straffe muziek maakte die man. Muziek waar je in het hartje van de zomer ijskoude rillingen bij kon krijgen. Je kan het klassiek, zachte pop of filmmuziek noemen wat de Ijslander componeerde maar het was bij hem zoals in het gezegde: het geheel is altijd meer dan de som van de dingen. Volkomen terecht dus dat de componist gekroond werd tot de beste van het jaar op de uitreiking van de World Soundtrack Awards in Gent. Het sein voor ons om hem eveneens een beetje te eren met een kleine expo in de discotheek. Het deed ons dan ook een genoegen bij de samenstelling ervan te moeten vaststellen dat heel wat van zijn muziek was uitgeleend. Pech voor ons natuurlijk, maar... muziek zit soms in een klein hoekje. We hebben er nog wat kunnen sprokkelen in de rubriek 68, filmmuziek en nog wat bij de beeldafdeling.
Zo zie je maar beste lezer èn lener dat vanuit de catalogus vertrekken op je zoektocht door de bib het beste parcours oplevert. Maar nu wreven we wel eventjes in onze handen dat die procedure (?) dit keer niet werd gevolgd. 😉
