Onderschat nooit de kracht van het woord, zeker niet als die in combinatie is met een tekening of een beeld. Dat is eens temeer gebleken uit de recente terreuracties in Parijs. Het geslepen potlood in strijd tegen Kalasjnikovs ! Ook dichter Ghayath Almadhoun kan er van mee spreken. Almadhoun werd geboren in een Palestijns vluchtelingenkamp en behoort tot de nieuwe lichting dichters die in het kielzog van de Arabische lente naar de pen grepen. Ghayath woont nu in Stockholm maar zijn hart blijft in het Palestijnse kamp waar hij geboren is. Zijn poëzie is doortrokken van heimwee. Soms is ze ironisch dan weer zwaar op de hand en altijd recht uit het hart. Zijn bundel : Weg van Damascus is een aanklacht tegen een burgeroorlog in Syrië waarbij er maar één grote verliezer achter blijft : de gewone burger.
Met zijn rauwe poëzie zet de jonge dichter de traditie van de War Poets verder. Maar hieruit blijkt dat geschiedenis nog steeds geen leerproces is.
Ps. vergeet onze afspraak niet met dichter Charles Ducal nu zaterdag in de bib (10.30-12.30) !!
