Flow my tears... in jazz



Mogen we jullie even voorstellen : l'Arpeggiata met de onlangs verschenen  'Music for a while, Purcell goes jazz' !
Donderdag 30/10 gaf de groep in het Concertgebouw van Brugge een prachtig concert, gebouwd rond de muziek van Purcell. Een klassiek concert was het niet echt. Ook de cd is dat trouwens niet. Want Christina Pluhar, artistiek leider van de groep is een prima-arrangeur. De muziek van Purcell kreeg door haar inbreng een jazzy en soulrijke touch mee. Pure cross-over dus. We zouden zelfs meer zeggen : wie  klassiek saai vindt zal de muziekarragementen  bij  l'Arpeggiata erg verfrissend vinden.


Pluhar is met haar ensemble niet aan haar proefstuk toe. Het is al een aantal jaar dat we haar muzikale avonturen volgen, en ze verbaast ons telkens weer. Haar muzikale 'projecten' zijn steeds origineel en van een hoog niveau. Het muzikaal avontuur begon met het schitterende 'Homo fugit velut umbra' van Stefano Landi. Hoogtepunten waren verder : All'improvviso en Los Pajaros perdidos, hun Zuid-Amerikaans project.
 Eén van de uitschieters, vinden wij persoonlijk  : Medterraneo waar Pluhar onder meer de kaart van de fado trekt. Sublieme en melancholische muziek met een verzorgde uitvoering die we van het ensemble gewend zijn. En nu is er dus die Music for a while in een gedurfd jazzy jasje.
Wie in deze tijden van Spotify, Deezer en.Grooveshark gecharmeerd blijft door een  classy cd met een stijlvolle lay-out en een bijbehorend infoboekje die naam waardig (en misschien in een stijlvolle verpakking, wie weet ?), zal met deze cd van Pluhar en haar groep niet bedrogen uitkomen. Voor dé liefhebber van goede muziek. Kom hem dus gerust bij ons proefdraaien !