Literaire eugenetica ?



Goeie schrijvers en schrijfsters : iconen van hun tijd, raken soms verstikt onder een warme deken van desinteresse. Wie schrijft die blijft ! Vroeger ja, nu met een schroomvallig 'voor even' erbij. De tijd vliegt en nieuwe, jonge leeuwen bestormen de podia. De boekenmarkt rusht van de ene hype naar de andere. Spektakelwaarde is de lat waarlangs schrijver en boek worden gelegd.

Daarom is het goed dat er jonge schrijvers zijn die durven uitkomen voor hun rolmodel, zoals onlangs Peter Terrin over Willem Frederik Hermans, dat er verfilmingen komen van ouder werk, dat er wiki's worden gemaakt, dat er spraakmakende biografieën worden gepubliceerd, zoals deze van Willem Otterspeer (over diezelfde Hermans, inmiddels besteld), dat er nog krantenkaternen gewijd worden aan oude gloriën.
En vooral dat er bibliotheken zijn die voldoende 'canoniek' respect hebben en de schat aan literatuur uit lang vervlogen en minder lang vervlogen tijden aanhouden en koesteren. Wat wij als bib bijvoorbeeld ook doen met het werk van W.F. Hermans ! ( Jaja... ook daarvoor dragen wij zorg ?!)
Tijd om nog eens de klassieker : Nooit meer slapen van de plank te halen en zoals anderen met ons vast te stellen dat het mooi en genadeloos actueel is gebleven !